اگر همه آب جهان به صورت یک قطره منفرد در آید، اندازه آن چقدر خواهد بود؟
این قطره آب کرهای را تشکیل خواهد داد که این تصویر فاصله میان سالت لیک سیتی در ایالت یوتا تا شهر توپکا در ایالت کانزاس در آمریکا را پر کرده است.
این حجم مقدار زیادی از آب را شامل میشود، اما شما علاقهای به نوشیدن از این قطره آب نخواهید داشت، بیش از 96 درصد آب کره زمین شور است.
حدود 68 درصد آبهای شیرین زمین نیز به صورت صفحات یخی و یخچالها در حالت انجماد قرار دارد، و 30 درصد دیگر آب شیرین زیر زمین ذخیره شده است.
رودخانهها فقط حدود یک دههزارم درصد از آب کلی کره زمین را تشکیل میدهد.
بینندگان عزیز!
من این فیلم یک دقیقه ای را به شما توصیه می کنم که حتما آن را ببینید. پس برای مشاهده بر روی آدرس زیر کلیک فرمایید:
صرفه جویی یعنی….
بعضیها فکر میکنند، صرفهجویی یعنی؛ توی تاریکی بنشینیم و لامپ را روشن نکنیم!
یا دو هفته یکبار حمام برویم، تا آب کمتری مصرف شود.
یا مثلا در زمستانها، از سرما قندیل ببندیم و مثل بید بلرزیم ولی بخاری را روشن نکنیم!
بعضیها هم اصلاً باورشان نمیشود که بشود صرفهجویی کرد.
و میگویند: «یعنی اگر شیر آب چکه نکند، یا یک لامپ اضافه خاموش شود، دیگر برق نمیرود؟ دیگر کمبود آب نداریم؟»
ولی راستش «بله اگر حتی ۱ لامپ اضافه خاموش شود و انرژی برق هدر نرود، باعث صرفهجویی در برق میشود و خاموشی و قطع برق کمتر اتفاق میافتد.»
صرفهجویی کار سخت و عجیبی نیست. اگر ما به اندازهی نیاز و درست از منابع انرژی مثل آب و برق و گاز و… استفاده کنیم، صرفهجویی کردهایم.
گفته، استفاده نکردن از نعمتهای ارزشمندی که خدا در اختیارمان قرار داده، یعنی صرفهجویی؟
اتفاقاً صرفهجویی یعنی «از نعمتهای خدادادی خوب و درست و به جا و به اندازه استفاده کنیم و مواظب باشیم حتی ذرهای از آن هدر نرود».
به نظر من صرفهجویی یعنی: «خدایا شکرت که به ما اینهمه نعمت دادی.»
با ادامه روند کنونی تا 30 سال دیگر آب آشامیدنی وجود نخواهد داشت
کمبود آب، معضل آینده جهان امروز
محققان طی سه سال کار بیوقفه دو گزارش منتشر کردهاند که روی پیوند تولید الکتریسیته در جهان و آب متمرکز شده است.
این گزارشها حاکی از آن است که چنانچه روال کنونی ادامه یابد تا حدود 30 سال دیگر آب کافی برای رفع تشنگی مردم جهان و تولید الکتریسیته در اختیار نخواهد بود. این موضوع به معنای برخورد نیازهای ضروری میان تامین آب آشامیدنی و تقاضای انرژی است. در این پژوهشها محققانی از دانشگاه آرهوس دانمارک، دانشکده حقوق ورمونت و شرکت CNA آمریکا شرکت داشتهاند.
در بسیاری از کشورها، نیروگاههای تولید برق بزرگترین منبع مصرف آب است، چراکه نیروگاههای تولید برق به چرخه خنککننده به منظور عملکرد مناسب خود نیاز دارند.
تنها سیستمهای انرژی که نیاز به چرخه خنککننده ندارند، سیستمهای بادی و خورشیدی است؛ بنابراین یکی از توصیههای اولیه محققان در این تحقیق جایگزین کردن سیستمهای قدرت قدیمی با سیستمهای بادی و خورشیدی پایدار است.
از دیگر یافتههای تعجبآور این تحقیق این است که بسیاری از نیروگاهها حتی میزان آب مورد استفاده برای عملکرد خود را تاکنون ثبت نکرده و از آن اطلاعی ندارند.
پروفسور بنیامین سوواکول، استاد دانشگاه آرهوس میگوید: این مشکل بزرگی است که بخش تولید نیرو از میزان آب مصرفی خود بیاطلاع باشد و همراه با این واقعیت که ما منابع آبی نامحدودی در اختیار نداریم، چنانچه افراد مسئول بزودی وارد عمل نشوند این موضوع میتواند به یک بحران جدی منجر شود.
ترکیب نتایج این تحقیقات با پیشبینیها درباره کمبود آب و جمعیت جهان نشان میدهد تا شش سال دیگر بسیاری از مناطق جهان دسترسی به آب آشامیدنی سالم نداشته و در حقیقت نتایج نشان میدهد 30 تا 40 درصد جهان با کمآبی مفرط روبهرو خواهد شد. به گفته محققان، تغییرات آب و هوایی میتوانداین روند را وخیمتر هم بکند.
این به آن معناست که ما باید تصمیم بگیریم در آینده منابع آبی را کجا مصرف کنیم؟ آیا میخواهیم آن را صرف نگهداری نیروگاهها کرده یا بهعنوان آب آشامیدنی مصرف کنیم؟ چراکه آب کافی برای تامین هر دو بخش وجود ندارد.
در این گزارش محققان شش توصیه کلی را به منظور متوقف کردن روند کنونی و غلبه بر بحران کمآبی در جهان به تصمیمگیرندگان ارائه کردهاند:
1 ـ ارتقای بهرهوری انرژی 2 ـ پژوهشهای بهتر بهمنظور جایگزینی چرخههای خنککننده 3 ـ ثبت میزان آب مورد استفاده نیروگاهها 4 ـ سرمایهگذاری عظیم روی انرژی باد 5 ـ سرمایهگذاری عظیم روی انرژی خورشید 6 ـ رهاسازی تسهیلات سوخت فسیلی در مکانهایی که در مضیقه آب هستند و تقریبا نیمی از سیاره زمین را در بر میگیرد.
گروهی از محققان تحقیقات خود را با تمرکز بر چهار مطالعه موردی مختلف به ترتیب در فرانسه، ایالات متحده، چین و هند انجام دادند. آنها به جای بررسی اوضاع در سطح ملی، روی بخش کوچکتری مانند بخشهای خاص و تامینکنندگان انرژی تمرکز کردند. گام اول شناسایی نیازهای انرژی کنونی بود و پس از آن پیشبینی تا 30 سال آینده را انجام دادند که بیشتر نتایج تعجبآور بود. در هر چهار مورد، نتایج نشان میداد که ما نمیتوانیم به روند کنونی تولید برق ادامه داده و نیاز به آب آشامیدنی را هم برطرف کنیم. پروفسور سوواکوال میگوید: اگر ما به شکل کنونی به کار خود ادامه دهیم، نمیتوانیم بر کمبود آب فائق آییم؛ حتی اگر آب مجانی باشد؛ چراکه موضوع قیمت آب نیست. هیچ زمانی برای تلف کردن نداریم و نیاز است از همین الان وارد عمل شویم.
منبع:
نشریات جام و جم